15 Aralık 2013 Pazar

karmaşık yazılar 1 (hiçbir şeyden bahsedememek)

Uzun anlatacağım bu sefer. Bitmeyecek gibi geliyor. Sıkıntım yok, sadece herhangi bir yerde, herhangi bir zamanda aniden ''neredeyim ben lan?'' durumu bu. ve burada imla kurallarınıza da uymayacağım. Karmaşık olan şu; sahiplik durumu. Bahsedeceğim şeyler hormonların, insanın konuşmasına (kastedilen yazmak) olan etkisinden değil. Belki de öyledir. Aslında hep öyledir. Aslında, asıl diye bir şey deyoktur. Hep'in olmadığı gibi. Şimdi burada Hep'e bir anlam yüklemişim gibi görünüyor değil mi? evet yükledim. Onu zaten cepteymiş gibi gördüğümden mi? evet ondan. Asıl'dan (bak şimdi asıl'a da yüklüyorum) söz ederken, hep; sanki hep benimleymiş de sanki sizin haberiniz yokmuş gibi söyledim. Peki neden? çünkü hep bana ait. benim olan. benimle olan. yabancı dille düşünüyorum bu yazıyı, yazarken, yabancı dil ile düşünmek; mantıklı düşünmenizi sağlar. gülme boşuna işte ondan kem küm ediyorum(z). bunu biliyor musunuz? hayır. peki okuyacak mısınız bu yazıyı? hayır. buraya kadar çoktan demişsinizdir zaten, yazar burada ne demeye kotarıyor diye. Neyse konu bu değil. Konu, bunu gerçekten yapıyor oluşunuz. ciddi ciddi hem de. Bu yazıyı 5.yüzyılda yazacak olsaydım, yazamayacak mıydım şimdi ben, neden? çünkü ingilizce yoktu o zamanlar, en azından bence öyle. neyse konu bu da değil. konu; bitmek bilmeyen sahip olma isteğiniz. senin bunu beğenmiyor oluşun, bu yazının kötü olduğu anlamına gelmez. manyak mısınız, dalga geçiyorum lan. sana demedim, kelimelerle konuşuyorum, aslında anlamsız sesler ve çizgilerle. konu tam olarak bu işte. konu, vazgeçtim söylemeyeceğim, cinslik değil mi?

eskilerden.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder