11 Nisan 2014 Cuma

The Future



küçüktüm. kaç yaşımda olduğumu hatırlamıyorum. bir şeyin olmasını istediğimde olduğu zamanlarmış, sanırım. öyle bir zaman dilimi var sanki. ağlayıp sızlayıp istediklerimizi elde ettiğimiz dönem. benim demeye çalıştığım böyle bir şey değil ama. daha çok o olmazsa büyümeye devam edemeyecekmiş gibi bir duyguya sahip olmak. kış vaktinde kızak olacak mesela. tamam, hatırladım. boyun bir karış uzamasına sebep veren olaylar. her vakte de uyuyor hani bunlar. ev inşaatının olduğu yere ağaç dikecez illa deyip durmuşum. nedendir bilmem, hala daha kaynağını bulamadım. kış vakti, güzel güzel kar yağdığı zamanlardı o zamanlar, dedemin elinden tutmuşum (zorlamış da olabilirim) olay mahalline götürmüşüm. koca adamı uğraştırıp dikmişiz fidanları. sonrasına dair aklımda kalan tek düşünce, bi işe de yaramadın, ne diye uğraştırdın adamı?

milletin başına iş açıyoruz sürekli. meyvesini sonra yiyoruz. ne fidanı olduğunu söylemeyeyim, canınız çekmesin şimdi. sorunumuz bu bizim, ya sürekli kendimizi düşünürüz ya da geleceği. the future. birini tanıyorum, anlatmaya çalıştığı mesajın alınmasından hoşnut. çaba var sonuçta, bir gelecek var. burada yazıldığı gibi, insanın gelecek umudu..

milletin başına iş açıyoruz sürekli. şu anda size yaptığım gibi. bir sorumluluk yüklüyorum mesela. doktorlar, hastalarına ümit vermek zorundadır. böyle bir eğitim alırlar mı bilmiyorum ama hepsi bu bilinçle çıkar oradan. ya da mahkemede iki avukatın da müvekkiline işlerin kendi lehine çözüleceğini anlatmak gibi. sosyal sorumluluk olayları. toplum baskıları. beni fidan dikmeye götüren şey çocukluk ya da farkında olmadığım bir bilinç, dedemi oraya götüren ben, toplum/mahalle (torun) baskısı. bir de, bunların aslında benimle alakalı olmadığını da biliyorsunuz di mi?

4 yorum:

  1. Güzel tespitler.

    YanıtlaSil
  2. Herkes, kişiliğini unuttuğunda, başkaları için kurtarıcı olabilir! Çevremizde algıladığımız ve suçunu yaşama yüklediğimiz hastalık, acı ve tiksinti, gerçekte içimizde taşıdığımız kötülüğün bir sonucudur. Korunmalar bizi hiçbir zaman yeryüzü hastalığından kurtaramaz. Çünkü dünyayı içimizde taşırız.

    evet alakası yok bir yerde okuyordum tam da bu yazının sonrasında paylaşmak istedim. sonra beni en alakasız yorum yapan okuyucu seçersen gücenmem. hem çok güzel bir yazı der giderim :)) gülebilirsin benimle alakası var :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Niceleri kendi zincirlerini kıramazlarda dostlarının azatçısı olurlar diyor Nietzsche. Aklıma bu geldi. :)
      Nerde okuyordun bilmiyorum ama güzel yazılmış. Paylaştığın için teşekkür ederim ayrıca. Değer verdiğim bi yazardan gelen güzel bi yorum olarak değerlendiririm, öyle bahsettiğin gibi bir şeye dahil olmazsın, olamazsın sen. :)
      İçten yorumun için teşekkür ederim. :)

      Sil