Edebi değil, otobüs muhabbeti.

Ben soğuk bir adam değilim. Bu, ilişki üzerine. Ahkam kesip, yine mi yaea haletine girecekseniz okumayın. Oku diyen yok. Her şeyi okudun bir bu mu kaldı. Sinirliyim çok. Öyle böyle değil. Her cümle bir nefes. Neyse, ben soğuk bir adam değilim. Basit yazacağım, çünkü böyle bir konu. Kız arkadaşım ile ilgili problemim var. Konuya bak amk yahu. Bu sadece. Bir yerlerde insanlar ölüyor, açlık çekiyor, tecavüze, hakarete uğruyor ama ben kız arkadaşımla problemim var diye dertleniyorum. Peki ne yapayım? Bırakayım mı bunu? Kızı değil, fikirin efkâr olmasını. Çoğaldıkça olmuyor mu, nasıl bırakayım ki zaten. Çaresiz bir adam değilim ama derdini anlatamayan insandan çıkar bu seri katiller. Dinlemediğiniz değil yahu, sizinle alakası bile yok adamın, kızgın ve can yakmak istiyor. Sen denk gelirsen seni de yakar. Döşediğiniz dinamitlerim altında bir ben kalmayacağım, hepimizin canı yanacak bu işten. Ben size, yazmaya iten şeyi açıklıyorum. Evet veriyorum size yüzyıllardır hebrew ile şifrelenmiş yazıtlarda saklanan sırrı. Herkes sıkıntıdan yazıyor. Bu kadar basit işte okuduğumuz şeyler. Sebep bu, yok canım demeden önce, dur ve düşün bunu. Bak,'' güneşte saçlarını yıkayan ve şarkı söyleyen erkekler dışında tanrı yoktur, güzel şeyler tanrıdır'' diyen D.H lawrence bunu sıkıntıdan yazmış. Peki ben niye yapmayayım, sıkıldım ve yazıyorum ne var bunda. Konu dağıldı yahu, nereye geldik. Konuşurken de böyle oluyor, ondan mı soğuk diyorlar lan bana? Olm dünyadaki en son adamlardan biriydim ben soğuk diyebileceğiniz. Nasıl dediniz lan? Nasıl yaptınız? Görmemek için sevildiğinizi hala neden vuruyorsunuz onun bunun lafına bakıp. Taşımasın edebi değer, ulan ben aylardır Türkçe muhabbete bile giremedim reelde, bunları yazdığıma şükür ediyorum. Kızgınım ve önüme ne gelirse kırmak istiyorum. Sadece konuşmaya ihtiyacım var; edebi değeri, figurative Language'i başka zaman tartışırız.