Ayrılık

Bazı sözler, bazı fikirler vardır. Seni hayatta tutan, gerçekleşmediği için yaşayabildiğin düşünceler. İntihar fikri olmasaydı canıma kıyardım demiştir hatta Bay C.

Bazen freni olmayan bir bisikletle yokuştan aşağı gitmek istersin. İçinde eksik düğmeli oduncu gömleği hissizliği(!) vardır çünkü.

Bazen de sahip olduğun, anlaması zor bir duygu olur içinde. Tavuk yumurtasına kuluçkaya yatmış karga gibi. Bir umut. Bir beklenti. Ölmek için, öldürmek için her şey uygundur aslında ve sen kendini tutmaya çabalarsın. Bir apartmanın en son katından atlamak ile bir gökdelenin tepesinden atlamak arasındaki fark burada anlatılmaya çabalanan. Belki yaşarım düşüncesi, ya olursa (ya da olmazsa) silsilesi.

Ateşin aşkına kendi çıranı yakmazsın. Olmaz işte. B.d.S.’nin dediği gibi, bir düşünce başka bir düşünceyi sınırlar. Bundan dolayıdır bir konuşmacı bloklandığında kaldığı yerden devam edemez.

Ne diyorduk ; sessizliği arzuladığın için yalnız kalmak istersin. Fikirlerini susturamadığın için de yeni bir fikir atarsın ortaya, sağ kalırsın.

Ayrılık fikri olmasaydı, belki mutluluk kavramı da olmazdı?