Bir insanın yıkılabileceği anlar vardır. Tek yumrukta nakavt gibi. Gitmek gibi. Ölmek gibi. Bir sürü duygunun ya da olayın karışmasından kaynaklanıyor yani anlayacağınız. Bildiğim bir şey varsa, bir insanın hayatında teselliyi martaval bulduğu anlar vardır. Fazlasını öğrenecek kadar yaşamadım. Yaşasam da öğrenemem sanırım. Tecrübe farklı bir şey. Acıların birikmesi ya da öğrenmek değil. Kesinlikle bir alakası yok. Bana öyle geliyor.
Yıkılabileceği anlar derken, başkasının sana yaptıklarından bahsetmiyorum. Sonya'nın dediği gibi, 'ne yaptın sen kendine böyle?'.
:)) işte bunu anladığında , kendine neler etmişsin diye hayıflanmadan devam edebilmelisin teselliyi martaval bilmeden .. hoş başka yolu da yok , her şekilde devam edeceksin
YanıtlaSildilemma da burada başlıyor işte. tam da devam ederken. :)
Silne yaptın sen kendine böyle?
YanıtlaSilbunu sorup daha da fazla kendime bişey yapmamaya karar verdim.
sonya da gece de tanığım olsun :)
güzel karar. insanın kendine yaptığını kimse yapmazmış zaten. sanırım daha fazla bir şey yapmamalıyız kendimize.
Sil:)